''Switch''

''Mediterranea 18'' 

Palm trees have been affected by a parasite in the last few years, the red beetle with the proboscis that exterminates these trees. The environment is in danger and we need to protect it. Man is like this beetle, destroying everything in his passage through cities, wars and pollution. The peoples of the Mediterranean must take care of our home, ''the Mediterranean'' that unites us. I wrote the word HOME and then used the dead branches of a palm tree for stencil as a second layerl in the mural. As a third layer,I created a map without borders, following the Mediterranean coastline. The branches of this palm tree were also used to make a primitive pyramid and placed in front of the Hoxha's great pyramid.

Μέλη της Ελληνικής αποστολής στα Τίρανα για την Μπιενάλε Νέων Καλλιτεχνών της Ευρώπης και της Μεσογείου σχηματίζουν απροκάλυπτα με τα χέρια τους τον ''αλβανικό αετό'' 

''Mumja''

        Γύρισα σχεδόν όλα τα Τίρανα για να βρω κάποιο ωραίο σποτ για να βάψω αλλά τελικά κατέληξα στην Πυραμίδα του Χότζα. Ίσως ένα απ'τα πιο κεντρικά σημεία των Τιράνων, δίπλα στο προεδρικό μέγαρο. Στο ταξίδι που κάναμε όλοι οι καλλιτέχνες της Μπιενάλε απ'το Μπάρι ως τα Τίρανα διαπίστωσα πως ένα στοιχείο που ενώνει τους Μεσογειακούς λαούς αλλά και το περιβάλλον, εκτός από την Θάλασσα είναι και τα φοινικόδεντρα. Οι φοίνικες τα τελευταία χρόνια έχουν προσβληθεί από ένα παράσιτο, το κόκκινο σκαθάρι με την προβοσκίδα που εξολοθρεύει αυτά τα πανέμορφα δέντρα. H ζωή στην θάλασσα κινδυνεύει, το ίδιο και το περιβάλλον που πρέπει να προστατεύουμε. Ο άνθρωπος είναι σαν αυτό το σκαθάρι, καταστρέφει τα πάντα στο πέρασμα του με τις πόλεις, τους πολέμους και την μόλυνση. Οι λαοί της Μεσογείου πρέπει να φροντίσουμε πιο πολύ το σπίτι μας τη Μεσόγειο που μας ενώνει. 

        Οι συνθήκες που υλοποίησα την ιδέα μου δεν ήταν και οι καλύτερες αλλά έβαλα τα δυνατά μου. Μια σκάλα που ζύγιζε όσο 5 σιδερένια ποδήλατα, δυο κολλημένα σκουπόξυλα για κοντάρι και χρώματα που είχαν περισέψει απ' τα σκηνικά μιας θεατρικής παράστασης και πολύ βροχή.  Έγραψα λοιπόν την λέξη HOME που ήταν και η θεματική της μπιενάλε και στη συνέχεια κλάδεψα έναν παρατημένο φοίνικα που ήταν δίπλα στο προεδρικό μέγαρο. Χρησιμοποίησα τα νεκρά κλαδιά του φοίνικα σαν στένσιλ σαν δεύτερο επίπεδο στην τοιχογραφία μου και στη συνέχεια έκανα μια γραμμή ακολουθώντας την ακτογραμμή της μεσογείου και έτσι σχημάτισα έναν τύπο χάρτη δίχως σύνορα μονάχα ακτογραμμή. Όπως και θα έπρεπε να είναι οι χάρτες του κόσμου. Τα κλαδιά αυτού του φοίνικα χρησιμοποίησα επίσης για να φτιάξω μια δική μου πρωτόγονη πυραμίδα που ίσως θυμίζει και ινδιάνικο τίπι και το τοποθέτησα μπροστά στην μεγάλη πυραμίδα του Χότζα που μοιάζει να ήρθε από το μέλλον επηρεασμένη από τον φουτουρισμό και τον κονστρουκτιβισμό. Φορώντας αυτό το τίπι πάνω μου έκανα κάμποσες βόλτες γύρω απ'την πυραμίδα ξαφνιάζοντας τους περαστικούς που μάλλον με πέρασαν για τρελό. Τρελός μου φαίνεται και μένα ο τρόπος που ζούμε πια. 

        Ευχαριστώ πολύ όσους με εμπιστεύτηκαν για να είμαι μέλος τις ομάδας της Ελληνικής αποστολής στα Τίρανα για την Μπιενάλε νέων καλλιτεχνών της Ευρώπης και της Μεσογείου. Και Ευχαριστώ ιδιαίτερα όσους με βοήθησαν, τον σκηνοθέτη Θαναση Καφετζή, την Αρχιτέκτονα Άρτεμις Παπαχρήστου, τον Έρτι και την Γιόρα. Χάρηκα πολύ που μου δόθηκε η ευκαιρία να γνωρίσω νέους καλλιτέχνες με τα ίδια όνειρα και ελπίδες από όλες τις χώρες της Ευρώπης και τις Μεσογείου και φυσικά να γνωρίσω τα Τίρανα που είναι μια πόλη με πολλές αντιθέσεις αλλά και ιδιαίτερη ανάπτυξη. Τα Τίρανα νομίζω είναι η πόλη με τους περισσότερους αλλοδαπούς ελληνόφωνους εκτός Ελλάδας και αυτό θα έπρεπε να το σεβόμαστε και να εστιάσουμε περισσότερο στην Ελληνοαλβανική φιλία. 

                                                                   

''Athens is Now''