cacao rocks - kardamili - acrylics on canvas - 125x112 cm  - 2019

''Αυτοσχέδιο Τηλέφωνο''

Μια πετονιά ενώνει τον Πάρτικ λη Φέρμορ και τον Παυσανία. 

Έχουν ο καθένας στο αυτί του ένα ποτηράκι μίας χρήσης. 

Η πετονιά πρέπει να είναι τεντωμένη για να ακούει ο ένας τον άλλον, 

μα που και που μπλέκεται σε φραγκοσυκιές, κατάρτια, εμφυλίους, όστρακα,

 ελαιώνες και κίονες αρχαίων ναών ή κλούβια των θεών όπως αλλιώς τους λένε.

Η ομιλία τους παρεμβάλλεται από παράσιτα ραδιοφωνικά, τζιτζικιών τζιτζίκισμα, μπουρμπουλήθρες ναργιλέδων και καλοκαιρινές βροντές.

Το αυτοσχέδιο τηλέφωνο γίνεται η μνήμη μας, μαζί με όσα πια περιφρονούμε παραδομένοι στο οικουμενικό όνειρο.

Μια αρβύλα στρατιώτη στο στομάχι ενός θαλάσσιου κήτους, ο ιδρώτας μιας μαυροφορεμένης στις αλυκές, ένα βυζαντινό οικόσημο και η αντανάκλαση του ήλιου στον ασβέστη στάζουν στη πετονιά. 

Δεν πρόλαβα να κολυμπήσω γύρω απ` τη Μερόπη όπως έκανες εσύ για ρουτίνα. Η αλήθεια είναι πως δεν ξέρω καν αν μπορώ να το κάνω, μα ελπίζω στο μέλλον να προσπαθήσω τουλάχιστον.

Thank you, Μιχάλη

''ΛΟΡΝΤ ΜΠΆΙΡΟΝ''

161x91 cm - acrylics on canvas - 2019. Dio Horia

       Με την συλλογή του Παρνασσού είναι η αλήθεια οτι δεν έχω κάποια ιδιαίτερη σχέση, πρώτη φορά την επισκέφτηκα με αφορμή αυτή την έκθεση και ευχαριστώ πολύ τα Δύο Χωρία που μου έδωσαν αυτή την ευκαιρία. Είχα τον φιλολογικό σύλλογο Παρνασσό μόνο σαν αναφορά στο μυαλό μου σε ντοκιμαντέρ όπως το ''Εποχές και Συγγραφείς'' και μπορώ να πω πως ντρέπομαι για αυτό αλλά χαίρομαι κιόλας που ή Αθήνα μου επιφυλάσσει ακόμα εκπλήξεις και πράγματα να μάθω. Εντυπωσιάστηκα από τη συλλογή με τα βιβλία αλλά και τα έργα που είναι από μια άλλη εποχή, πριν τον Rodin και τους ιμπρεσιονιστές που άλλαξαν τον τρόπο που βλέπουμε την τέχνη. Μελέτησα τα έργα ένα προς ένα αλλά γοητεύτηκα αμέσως απ`τη προτομή του Λόρδου Μπάιρον ενώ πάλι δεν ήξερα πολλά για αυτόν, πέρα από όσα μας μαθαίνουν στο σχολείο, την ταινία του Νίκου Κούνδουρου ''Ballad of a Deamon'' και ότι είχε κάνει γκραφίτι το όνομα του στον Ναό του Ποσειδώνα στο Σούνιο. Την προτομή αυτή είχε φιλοτεχνήσει ο γλύπτης Γιώργος Βιτάλης που είχε φιλοτεχνήσει και τον ανδριάντα του άλλου φιλέλληνα Γουίλιαμ Γκλάντστοουν που βρίσκεται στο προαύλιο του Πανεπιστημίου Αθηνών. Θυμήθηκα πως ένας απ`τους πιο αναγνωρισμένους Έλληνες καλλιτέχνες, τον Γιάννη Κουνέλη, που έλεγε πως μία απ`τις προσωπικότητες που τον Ενέπνευσαν και τον έκαναν να νιώσει πως είναι πολίτης του κόσμου ήταν ο Λόρδος Μπάιρον. Έλεγε πως θυμόταν την αφίσα του Μπάιρον στον τοίχο του σχολείου του στην Καστέλα και πως αυτή τον έκανε να νιώσει την έννοια της ελευθερίας και πως αυτό ήταν το έναυσμα για να γίνει ένας καλλιτέχνης ιντερνατσιονάλε ενώ είχε γεννηθεί στον Πειραιά, μάλλον αυτή ήταν και η πρώτη του επαφή με την τέχνη. Ο Λόρδος Μπάιρον ήταν ένας φιλέλληνας αγωνιστής της Ελευθερίας και έχω ένα αίσθημα πως ποτέ δεν κατάλαβε τους Έλληνες. Ίσως ζούμε σε μια εποχή που χρειαζόμαστε και άλλους ''Μπάιρον'' που να μην καταλαβαίνουν τους αλλοτριωμένους Έλληνες που και αυτοί με την σειρά τους ακόμα δεν έχουν καταφέρει να είναι πολίτες του κόσμου όπως ο Κουνέλης.  Για την έκθεση ''Beautifull'' έκανα μια ζωγραφική απόπειρα καταγραφής της εντύπωσης μου για την προτομή του Μπάιρον με την τεχνοτροπία των δύο επιπέδων που χρησιμοποιώ τον τελευταίο καιρό επηρεασμένος κυρίως απ`τον Πiκαμπιά και τον Γκίκα στο πρώτο επίπεδο, και μια διάθεση για αναπαράσταση σε δεύτερο επίπεδο με απλές γραμμές που αλλάζουν χρώμα ανάλογα με το φόντο.