''Rinisanto''

''Όταν θέλεις να πετάξεις''

Νόμιζες πως τα είχες όλα, φαγητό, μια στέγη πάνω απ`το κεφάλι σου, συντροφιά, όρεξη για δουλειά και ένα εισιτήριο διαρκείας για να γυρίσεις τον κόσμο.

 Ένιωθες ανίκητος.

Και τότε έσκασε μια βόμβα, ξεκίνησε εμφύλιος, όπως στην Συρία, με αφορμή ένα σύνθημα στον τοίχο. Οι μπάτσοι αυτού του κόσμου έπιασαν τα αλητάκια του μυαλού σου και τα βασάνισαν. Η αιτία ήταν βέβαια πιο βαθιά. Έφταιγε η κλιματική αλλαγή και τα παιχνίδια της εξουσίας, οι ταξικές διαφορές. 

Άθελα σου βρέθηκες ανάμεσα στα πυρά.

Κι ας ήσουν στον παράδεισο, στις Κυκλάδες ή μια πτήση για το Βερολίνο.
 Ξαφνικά τα έχανες όλα,

με αφορμή ένα σύνθημα που έγραψε το αλητάκι του μυαλού σου.

Τότε ευχόσουν να πετάξεις, να εξαφανιστείς.

Σαν τον Ζακ, στο απέραντο γαλάζιο.

Να πετάξεις με τα δελφίνια.

Μόνο αυτά σε καταλαβαίνουν πια.

Μετά βλέπεις μια γλυκιά ταινία, με μουσική του Χατζηδάκη και καταλαβαίνεις πως όλη αυτή η μάχη είναι μάταιη.

Δεν πρόκειται να νικήσεις ποτέ,
 τουλάχιστον θα έχεις παλέψει.

Θα θυσιάσεις τα αλητάκια του μυαλού σου που

 σαγήνεψε η γυμνή νύφη, καπετάνισσα του Θωρηκτού Ποτέμκιν.
Την σώσαμε απ`τα δόντια τον καπιταλιστών  

και χύσαμε σοκολάτα, που σκλάβοι συνέλεξαν στα δάση της Αιθιοπίας, στο κορμί της,

για της ανάγκες των γυρισμάτων της διαφήμισης Λάκταζ.