''Suntan Antiparos 2014''

acrylics on canvas, 110x100 cm, 2016.

Με ρώτησε η Μαρία η φωτογράφος, πότε πήγα τελευταία φορά διακοπές, ενώ με φωτογράφιζε για ένα γκέι περιοδικό.

Αν με κράξεις είσαι ομοφοβικός.

Ο Γούντι Άλεν είχε πει κάποτε πως προτιμά να δει ένα ντοκιμαντέρ ή μια ταινία γυρισμένη σε κάποιο εξωτικό μέρος παρά να ταξιδέψει ο ίδιος εκεί.

Τέτοιος είμαι και γω.

Μόνο με τις Κυκλάδες έχω φάει σκάλωμα και είναι απ`τους λίγους λόγους που εγκαταλείπω του Ψυρρή.

Αυτό ξεκίνησε το 2014 μετά το ταξίδι μου στην Πάρο και την Αντίπαρο. Έτυχε τότε να βρεθώ ανάμεσα στον Αργύρη, τον Ορέστη και όλο το κρού, και να παρακολουθήσω κάποια απ`τα γυρίσματα της ταινίας Suntan.

Την ταινία δεν έχω δει ακόμα αλλά ξέρω τα πάντα γι`αυτήν και έχω κρατήσει το βάιμπ απο τότε, που οι ηθοποιοί χόρευαν γυμνοί στην παραλία.

Ήθελα και γω να χορέψω μαζί τους και κάποτε με κατηγόρησες γι`αυτό.

Κανείς δεν μπορεί να με σταματήσει, σκίστε μου τα έργα, σπάστε μου τις κολόνιες.

Εγώ θα χορεύω πάνω στα συντρίμμια και μετά θα πάω στο νοσοκομείο, τυφλός, ντυμένος σαν ήρωας του Φίαρ εντ Λοθινγκ, που ούτε αυτό έχω δει, συνοδευόμενος απ`την μετενσάρκωση της Μελίνας.

Σε ευχαριστώ για όλα Cleo.