Παρασκευή 26 Αυγούστου 2016








''Ερνεστ''

Και τι αφήσαμε πισω μας; Ένα μισοκαμένο κούτσουρο και λευκές γόπες στην άμμο. Το μήλο κολύμπησε ως το ηφαίστειο, τώρα αδειάζει την άμμο απο τα μπατζάκια του στις κυλιόμενες σκάλες. Αν έκαναν το ίδιο όλοι οι επιβάτες ίσως προκαλούσαν εμπλοκή. Φόντο τον Κρέοντα αγκαλιά με ένα σερφ στην οθόνη και η μέρα στην υπόγα ξεκινάει ομορφα. Πολύ ωραίο. θυμάσαι; Σου έμαθα να κρατάς την ανάσα σου ενώ κάνεις κοψίματα με το πινέλο και ο Μάικ γέλασε. Μετά δοκίμασε και αυτός το κόλπο. Ήταν απ`τις λίγες φορές που παραδέχθηκε πως έχω δίκιο - σα γνήσια ζωδιακός και βιολογικός δίδυμος. Ξεκίνησα να γράφω με στιλό. Μου είπες μπράβο και πήρες το πινέλο απο τα χέρια μου για να βάψεις το στέρνο μου ΜΩΒ. Παρέα με τον τυφλό Αδάμ ψώνισα κάμποσο κάμποτο ακούγοντας Μπαουχάουζ και κακούς κακούς οχι καλούς. Φιληθήκαμε και ένιωσα σαν τα γενέθλιά σου.
Σα να είμαι τα γενέθλια σου.
οχι Είμαστε η Αθήνα, σου ειπα, και συμφώνησες. Είπα μπλε, και διαφωνησες. Ε, δε γίνεται να συμφωνούμε σε ολα. Με κάνεις να ζηλεύω τον Χέμινγουεϊ- και αυτό είναι άδικο. Μου αρέσει ο τρόπος που γλύφεις το κραγιόν απ`τα δόντια σου ενώ μιλάς στους παπαγάλους. Τυχοδιώκτης. Δεν άντεξα αυτό το ροκ εν ρολ - ούτε και εγώ. Δεν σέβομαι τη δουλειά σου, είπες, όταν έγλυψα το σβέρκο σου ενώ νέταρες τη φιλία στο φακό. Ο Μενέλαος το βρήκε γλυκό. Επανέλαβα, όταν έκανες το ίδιο, ενώ άπλωνα το μωβ στα βουνά της Τήνου σαν αντίποινα. Με τι ταχύτητα τράβούσες το ηφαίστειο;
Έτσι ίσως καταλάβω πόσο φως είχε το κλικ της Σελήνης. Το ίδιο βράδυ έτρεξες με το μακρύ πατίνι χωρίς αέρα, αυτοκίνητα και το φως στον αμφιβληστροειδή σου ηταν αρκετό για να προσπερνας τις λακούβες. Αρα μπορώ να συγκρίνω, αν υποθέσουμε πως ήμαστε στο ίδιο γεωγραφικό πλάτος.
όχι όμως για πολύ.
Αρκετά χιλιόμετρα. Απ το μίνι μάρκετ ως την Κολύμπήθρα, πέρασε και η Αννα Καρίνα με το αμάξι της γεμάτο με γκενσμπούργκ, σε τράβηξε με τις ρόδες σα να κάνεις ιστιοσανίδα.
Κάποιος μύθος λέει πως ο Γούζυ είχε μείνει εδώ ως τον Οκτώβρη.
Θα ήθελα να έχουμε αρκετό χρόνο ώστε να μην χρειάζεται πια να μιλάμε και να μην ρωτάω την ταχύτητα κλείστρου για να μαντέψω το φως της νύχτας σου.
Μπορώ να βγάλω την μπλούζα μου;
Για λίγο όμως, και συνεχίζουμε κανονικά.
Τα βόης μέσατζ θέλουν θάρρος.