''Athens is the new Athens''
''Αθήνα Είναι η Νέα Αθήνα'
H γενιά του ''η αμήχανη στιγμή πιο θα σέβεστε πεθαίνεις αυτή η μάστιγα'' βαρέθηκε τα φρόουζεν γίογκουρτ και δοκίμασε τα φαλάφελ. Η Αθήνα έχει μια έπαρση αυτό τον καιρό αλλά όχι λούμπεν όπως τον Ολυμπιακών αγώνων που το φόρεμα της Μπγίορκ δεν σηκώθηκε ποτέ. Να'ναι καλά ο Παπαϊωάννου που την έφερε, αν και εγώ τα είδα όλα αυτά τότε από την Ιταλική τηλεόραση. Είναι μια έπαρση λίγο πιο ευαίσθητη λόγο της επικείμενης ντοκουμέντα που έχει τον πολύ όμορφο και διπλωματικό τίτλο ''Λέρνινγκ φρομ Άθενζ''. Αν και νομίζω πως μάλλον το αντίθετο θα συμβεί και εμείς θα μάθουμε απ`το Κάσσελ πώς απενοχοποιήται το χίπστερ που μετά τα τριάντα γίνετε το νέο ιντελέκτσουαλ, πως τα μούσια δεν είναι πια ιν, ότι τα κουρέματα Μίστερ Σποκ ή το στυλ ξυρισμένος ελεκτρο-χίπις είναι το νέο κουλ και τίποτα το ενδιάμεσο. Μετριότητες τύπου τατουάζ μανίκι και γεννιάδα μοναχού δεν χωράνε πια εδώ. Θέλει πιο εξτραβαγκάνζα αλλά ακτιβίστικη και όχι απλά γλαμ ροκ όπως του Μπόουι. Κατασταλτικά χημικά μυρίζουν μόνο τα Εξάρχεια κάποια γραφικά Σαββατόβραδα. Το όκιουπαϊ γουόλστριτ και οι ιντιγκνάντος της Ισπανίας ήταν το εφαλτήριο των Αγανακτισμένων της πλατείας Συντάγματος που δεν είναι πλέον κουλ. Πάλι όμως είμαστε στο κέντρο της επικαιρότητας και πρέπει να κάνουμε μια πρόταση, κάτι να τους δείξουμε, να τους μάθουμε όπως μας ζητάνε. Μπορεί να είμαστε και σαν τα ποντίκια των εργαστηρίων που κάνουν πειράματα οι βιολόγοι-γενετιστές και περιμένουν να μάθουν κάτι από αυτά, τα λεγόμενα πειραματόζωα. Μπορεί να είμαστε σαν αυτά και το πείραμα να το έχουν ονομάσει ''η κρίση''. Πολλές φορές τα πειραματόζωα έχουν τραγικό τέλος αλλά αυτό δεν είναι και πολύ σημαντικό καθώς το μείζον ζήτημα είναι το πείραμα και ο σκοπός τους τον οποίο είμαι πολύ μικρός για να αντιληφθώ όπως και το πλέον των αναγνωστών αυτού του κειμένου που δεν ανήκουν στο ένα τις εκατό της ελίτ του πλανήτη μας. Η ανθρωπότητα βρίσκεται σε ένα πολύ σημαντικό τέρνινγκ πόιντ μετά και την ανακάλυψη του ηλιακού συστήματος με ένα νεότερο αστέρι που βρίσκεται μερικές δεκάδες έτη φωτός από εδώ και αυτό μας έδωσε μια νέα ελπίδα τώρα που εξαντλήσαμε τους πόρους αυτού του πλανήτη και ο ήλιος μας γερνάει. Το θέμα είναι να καταφέρουμε να φτάσουμε εκεί που είναι διόλου αδύνατο μιας και πριν εκατό χρόνια δεν φανταζόμασταν πλην του Ιουλίου Βερν ταξίδια στο διάστημα. Όλα αυτά μπορεί να ακούγονται σπισιστικά και δεν έχουν και πολύ σχέση με τον τίτλο, οπότε θα σταματήσω να γράφω... Ελπίζω το πείραμα να είναι επιφανειακό και να δοκιμάσουν πάνω μας μόνο τα νέα κουρέματα και τα παρδαλά μπουφάν. Από την άλλη τι να μάθουν και από εμάς, ότι ήταν να μάθει η δύση από την Αθήνα το έμαθε στην αναγέννηση που απ`την Ελλάδα ποτέ δεν πέρασε. Η εποχή μας είναι άραγε ένας νέος διαφωτισμός ή ένας μεσαίωνας; Μήπως κάτι καινούριο; Το ίντερνετ είναι η νέα τυπογραφία; Το ουικιπίντια η νέα εγκυκλοπαίδεια; O Ντελέζ νέος Ρουσσώ. Μάλλον δεν θα ζήσουμε αρκετά για να μάθουμε.
Ελπίζω να προλάβω να κουρευτώ κατάλληλα πριν τον Απρίλιο που φτάνει η Ντοκουμέντα και ευχαριστώ την Ελένη που μου πήρε ξυριστική μηχανή έγκαιρα. Άντε να φύγει και αυτό να μιλάμε για την μετά-Ντοκουμέντα εποχή, όπως την μετά-2004 εποχή, που δεν μας πήγε πολύ καλά ομολογουμένως.
Συγνώμη για τα κλισέ του παραπάνω κειμένου.
Ραντεβού στα κομμωτήρια αδέλφια.
Πις